ព្រឹកនេះ A បានភ្ញាក់ពីព្រលឹមហើយរៀបចំខ្លួនយ៉ាងសង្ហារ
ហើយក៏ទៅចាំនៅកន្លែងណាត់មុនទៀតផង... ដល់ម៉ោងណាត់ហើយមិនទាន់ឃើញ C
មកទៀតតែ A នៅតែរង់ចាំ... ចាំទាំងសង្ឃឹមថាបានជួប។
.. .. .. .. ..
ចាំអស់រយៈពេលជាង
3ម៉ោង C នៅតែមិនទាន់មក
តែភ្លាមៗនោះនាងក៏ Call មក A៖
C: A...?
A: បាទ C ខ្ញុំកំពុងតែចាំអ្នក... មិចក៏មិនទាន់មកទៀត?
C: អឺ... សុំទោសផង
ខ្ញុំមិនសូវស្រួលខ្លួនទេថ្ងៃនេះ មិនបានទៅទេ
ហើយក៏សុំទោសផងដែលទើបតែ Call ទៅប្រាប់
A: អឺ... មិនអីទេ
បើឈឺចឹងសំរាកនៅផ្ទះទៅ កុំភ្លេចញ៉ាំថ្នាំផងណា... :-) (និយាយទាំងខកចិត្ត)
C: អគុណហើយណាដែលបានកំដរយប់មិញ
ហើយក៏អគុណដែលមិនបានខឹងណា
A: មិនអីទេ Bye
C: Bye
បិទទូរស័ព្ទហើយ A ក៏ត្រលប់ទៅផ្ទះវិញ តែដោយក្ដីបារម្មណ៍គេក៏ទៅផ្ទះរបស់
C ដើម្បីសួរសុខទុក្ខតែនៅតាមផ្លូវពេលដែលទៅជិតដល់គេបានឃើញពីចំងាយគឺ
C កំពុងតែដើរចេញពីផ្ទះជាមួយទឹកមុខស្រស់ស្រាយនិងស្នាមញញឹមដូចមនុស្សជាធម្មតា
ហើយបានឡើងឡានជាមួយ B ចេញទៅក្រៅ...
“អារម្មណ៍នាពេលនោះប្រហែលជាអ្នកអានទាំងអស់គ្នាអាចកាត់ស្មានបានហើយថាតើវាបែបណា”
តែ A ខំកុហកខ្លួនឯងថាប្រហែលជាគេបានធូរស្បើយ
ប្រហែលជាគេមានការសំខាន់ដែលត្រូវទៅក្រៅ... ហើយក៏ត្រលប់ទៅផ្ទះវិញទៅ។
